Als een typische gringo arriveerde ik veels te vroeg voor de aanvang van de loopwedstrijd. Maar al snel sprak ik met Manuela, een jogster uit Cochabamba. Iets later leerde ik haar vrienden kennen en kreeg wat zonnecreme om me te beschermen tijdens de race.
Movimiento Sonrisa organiseerde de wedstrijd. Het inschrijvingsgeld gaat naar het ziekenhuis waar ik werk. Paula is een geneeskunde studente, die zo’n beetje de baas is van Movimiento Sonrisa. En dus ook mijn baas. Hieronder zie je een foto van ons twee.
Om 8u30 ging het startshot en begonnen we te lopen. Het was al 28graden en besloot traagjes te lopen. Mijn vrienden waren al lang uit het zicht na de eerste 200meter. Het was snikheet en hoewel ik als een slak vooruit ging, haalde ik al snel enkele lopers in die een break nodig hadden. Die Bolivianen hadden ook last van de warmte. Na 40min, mijn traagste 5km ooit, kwam ik over de eindstreep.
Enkele minuten later arriveerde Manuela. Blijkbaar had ze even moeten stoppen, omdat het te warm was. Al heeft dit van geen belang, iedereen liep de race uit. We verzamelden een prachtig bedrag van ongeveer 7500 Bs.
Uitgedroogd en uitgeput slenterde ik na afloop naar huis. Om dan een hele dag zo weinig mogelijk energie nog te verbruiken.