Tarija – deel 2

In de namiddag kwamen ze ons oppikken voor de wijntour samen met Gitta (Utrecht) en Dai (Japan). Marjet met haar goed reukvermogen, merkte op dat de auto rook naar alcohol.Van de chauffeur vermoedden we dat die al een paar glaasjes op had. De eerste stop was bij een kloof en een rivier. Het water is voor de wijngaarden te voorzien van water, maar vissen leven niet in de rivier omdat die vervuild is (wat een verrassing – dit is bijna met alle laguna’s en rivieren hier). Daarna trokken we richting La Casa Vieja voor de eerste wijnproeverij. Het proeven zat er goed in en na 2minuten hadden we 5 verschillende mierzoete wijnen en een singani (een sterk gedestileerd reginoaal druivendrankje) geproefd. Bij de tweede wijngaard ging het net anders. Het was inmiddels 16u en de Dom had duidelijk al een paar flessen op. Hij was te zat voor wat uitleg in zijn eigen casa dat de gids dit dan maar op zich nam. De Dom nam zijn eigen plakkerige glas en schonk voor ons vol. Hij sprak uitgebreid over de schoonheid van de aanwezige Europese dames. Ik had het lot gewonnen, want hij viseerde vooral mij. We kregen uiteindelijk een versgeplukte roos uitgereikt van de man en voor we vertrokken zong hij nog een  met een zatte vriend. De chauffeur vond het nodig om de klikjes leeg te drinken en  spraken hem hierop aan. Hij lachte het weg… dit is uiteindelijk Bolivia. Na nog een derde wijngaard bewocht te hebben keerden we (ik niet, AB en alcohol mag je niet teveel mengen) enigszins licht in het hoofd weer terug naar de stad.

 

De dag erna namen Marjet en ik afscheid in de busterminal. Zij gaat richting Argentinia en ik mocht terug de bus op voor 20u.