Pumillahue – Mar Brava

Met een klein groepje vertrokken we gisteren op tour om de pinguïns te gaan bezoeken. 6 maanden in het jaar leven ze op kleine eilandjes voor de kust van Pumillahue. 

We zagen koppeltjes met hun harige mini-pinguïns, zeeotters, zeehond, speciale eenden enz. Op de woeste zee ging onze boot hevig op en neer, weg en weer. Nu begrepen we waarom het goed weer moest zijn voor deze tour. Diana werd een beetje zeeziek, terwijl Orlando en ik genoten van de spanning. Na een goed half uur was de tour afgelopen en stonden we veilig aan wal.  

 Erna hielden we halt aan enkele interessant stops. Juliette zou gaan surfen op Mar Brava en ik besloot haar te vergezellen. Met haar pak ging ze het water in om enkele golven te pakken. Ooh ik ging zonder pak de Pacific Ocean in. Een gelukzalig gevoel!  

 

Bball 7sec filmtje

Vrijworpen:   

Bball : Ancud – Puerto Varas

Het is begin zomer en ze spelen hier de play offs in het basket. Gisteren waren alle tickets verkocht voor de 1e game. Aangezien er vandaag de 2e match is (beste van 4) ging ik al vroeg gaan aanschuiven voor kaartjes. 

Omstreeks 17u waren alle zitplaatsen al zo goed als ingenomen, terwijl de match pas om 19u was. Gelukkig had ik vrienden gemaakt in de namiddag en hielden zij een plaatsje vrij. 

De sfeer was onbeschrijfelijk. Bij ieder punt vloog er confetti in de lucht en sprongen ze van hun stoel. Het jongetje op de rij voor me, knuffelde bij ieder punt zijn mama. Gedurende de 40min was het nagelbijten. Gisteren verloor Ancud met 7p en vandaag wonnen ze met 10p. Ohja voor ik het vergeet: de straathonden waren opnieuw aanwezig in de tribune. Dit was een topavondje! 

Ohja op foto deed een van de spelers  een opwarmigsoefening met dit masker. Iets wat wij vroeger moesten aandoen voor de fysieke testen in de basket.   
   
De gekke sfeer!    
 

Quoting

“Traveling is about the gorgeous feeling of teetering in the unknown”  

 

Feliz Navidad

Feelliizzzz Naviidaddd 🎶

Het huis van God staat voor iedereen open, en gisterenavond ook voor de straathonden. Met z’n allen kwamen ze een kijkje nemen in de boemvolle kerk. Het kinderkoor vrolijkte de viering op. Enkelen hadden ook duidelijk te diep in het glas gekeken en probeerde met hoge en valse noten het koor te overtreffen. Ook de priesters hadden er zin in en straalden hun enthousiasme uit met enkele lichte dansbewegingen tijdens de muziekmedleys.  

  
 Ohja overdag, de 24ste, spendeerde ik op het water. Had een kayakavontuur samen met een gezin uit Schotland. In het parque nacional van Chiloe genoten we van de wilde dieren, verlaten strand en een koude wind.   

Deze morgen kregen we een versgemaakt feestontbijt in de hostal. Met een volle maag trok ik naar Dalcahue. In de busterminal maakte ik kennis met Ian en zijn familie. Voor de volle 20 minuten was ik zijn beste vriend en wanneer ik moest vertrekken wierp hij me kushandjes toe. Onderweg zat ik naast de buschauffeur en gaf me enkele tips met als voorbeeld om de ferry te nemen naar Isla quinchao. Samen met de Franse Celine bezocht ik Curaco de Vélez en Achao. Erna nam ik in een sneltempo de ferry en bus richting wifi zone om te skypen met de familie tijdens Kerst!  

  
    
    

 

Chiloe – Castro

De aardbeving in 1960 liet veel palafitos verdwijnen. Slechts enkele bleven staan en zorgen nog steeds voor charme in Castro. Ik verblijf in Palafito hostel, de bekenste van de stad. Prachtige plaats om 3 dagen te wonen en Kerstmis te vieren met onbekenden. Al ga ik morgen eindelijk met de kayak het water op. Erna drink ik een glaasje wijn bij het haardvuur. Dit is Kerst. Beste wensen allen! 
 
 

  
   
Het gele huis is men hostal voor de komende 3 dagen.    
    
 

Chiloe – Ancud

Mijn kledij hangt momenteel te drogen, want het is hier gietende regen. Het hield me niet tegen om het stad te verkennen. Kleine typische houten kerkjes, houten gekleurde huizen, kleinere mensen. Dat is Chiloe. Ancud is de eerste stad waar ik verblijf. Heb een top hostel waarbij ik bij het binnenkomen me al thuis voelde. Ik blijf hier slechts 1 dag, morgen ga ik naar Castro om daar de kerstperiode door te brengen. Ik hoop eindelijk een kayak te huren en wat de eilandjes te verkennen, maar het weer is een belangrijke factor. We zullen zien.  

  
    
 

Patagonia 12- Rodeo

Patagonia 12

Op de laatste ochtend in Villa Cerro Castilo vond er een rodeo-wedstrijd plaats. Teams uit heel Patagonia waren aanwezig, elk met hun typische poncho. Als duo’s op paard probeerden ze de koe een parcours te doen afleggen. Ik had medelijden met de koeien, sommigen werden overreden door de paarden. Maar de lokals vonden dat helemaal niet erg om aan te zien. 

   
   
In de namiddag ging ik voor een wandeling in het Enchanted Forest. Omdat ik telkens zo zweet, dacht ik “fuck die survivalkledij”. Dus vertrok ik in korte broek, topje en teva sandalen. Na een stevige wandeling (bergop) kwamen we uit op een rivier. Over de rotsen springen om de overkant te bereiken en dan verder stappen. Uiteindelijk kwamen we uit op een meer met ijsrotjes en sneeuw. De bergens rondom hadden allen sneeuw en het ijs was afkomstig van de glaciar. Daar stond ik dan in men sandalen…  

  

  

  

  

  

 

Patagonia 10-11

Hoewel ik geen ervaring heb, sloeg mijn paard direct op hol. Gillen en schreeuwen haalde niets uit, maar uiteindelijk kreeg ik haar tot stoppen. Waawww, Linda Chica (naam paard) was gewoon zo enthousiast dat ik niet kon kwaad zijn. De verdere 3 uren was ze heel rustig en deed ze me een beetje aan mezelf denken. Kleine stops bij het bergopgaan. Water drinken wanneer er geen pauze is. Het pad niet volgen… Her leukste was, dat ik op het kleinste paard zat. Soms moest ik men benen extra optrekken of ik zat in de struiken vast. Villa Cerro Castilo is men favorite plaata in Patagonia en opnieuw was ik onder de induk van de prachtige natuur.   

Omdat ik toch alles wou gezien hebben, trok ik de dag nadien opnieuw het park in voor een wandeling. Hier heb ik geen fotos van. 

Vrijdagavond is het Sjabat en kookte iedereen samen. Met bier en wijn kon ik na enige tijd ook Hebreeuws praten. Sjalom.