Patagonia 7 – 9

De glacier tour was amazing. Met een leuke bende amuseerden we ons de hele dag op het dek van het schip. Eenmaal aangekomen bij de glacier begonnen we allen als een freak non-stop fotos te nemen. 100 jaar geleden was de glacier 15km verder. En je ziet constant kleine brokstukken ijs afbreken. Global warming is dus een feit! We kregen zelfs een glas whisky geserveerd met glaciar-ijs. Hoe decadent is dat. Op de terugweg moest ik afscheid nemen van mijn vrienden, die gaan verder richting Argentinia en het zuiden van Chile. Ik ging terug naar Villa O’Higgings. Waar ik mijn verslag moest uitbrengen voor de thuisblijvers die geen ticket hadden kunnen bemachtigen. 

  
Maandag trokken we de natuur in voor een wandeling met een prachtig uitzicht op de stad en de bergen errond. We liepen nog iets verder off road, sprong over een klein riviertje richting de top. Maar het werd te gevaarlijk en we keerden dan maar terug.  

  

 
Dinsdag was een regenachtige dag en we besloten om terug te rijden naar Puerto Montt. Woensdag was een beetje hetzelfde, maar we hielden halt in Villa Cerro Castilo. Ik trok men regenponcho aan en ging alleen wandelen in het natuurpark hier. Uiteindelijk kwam de zon tevoorschijn en had ik een prachtige wandeling.  

 
   
 Vandaag is het opnieuw regen, maar toch gaan we door met het paardrijden! Verslag en fotos volgen. 

  
 

Fotos

Catedral de Marbol   
    
 Caleta Tortel   

    
   Villa O’Higgings 

    
    
 Villa O’Higgings – Glaciar 

  

  

  

  

  

  

  

 

Patagonia 5-6

Op dag 5 waren we vroeg uit de veren en reden we 5 km uit Puerto Tanquilo omdat we getipt waren dat tours daar iets goedkoper waren. We huurden een gids + boot en vaarden op de Lago met prachtige bergen rondom.      

Al snel vaarden we onder de rotsen tussen al het marmer. De meest bekende formatie: Catedral de Marbol. Het was indrukwekkend en mooi. We worden zo verwend met alle prachtige natuur, dat ik geen correcte woorden meer vind om het te omschrijven. En weet dat de fotos bijlange niet zo mooi zijn als in het echt!! 

Na de tour trokken we verder naar Cochrane. De laatste echte grote stad voor we helemaal naar het zuiden gaan. Wel, in de supermercado was er niet eens fruit en groenten te vinden. Zolang we brood hebben overleven we wel. 

Omdat er niets uitnodigend was aan Cochrane reden we door tot Caleta Tortel. Een kleine havenstad waarbij je de trappen moet nemen om bij een hostel, mercado, supermarkt of wat dan ook te graken. Savonds sliep ik in een back to basic hostal, met warm water! En een kussensloop met schaapjes, al hielden die me snachts niet warm. 

Onze huisgenoten waren superleuk en hoopten hen te vergezellen met de tour, maar die ging de eerste dagen niet doorgaan. Caleta Tortel was nu niet de plaats om meerdere dagen te verblijven en vertrokken richting het eindpunt van Carretera Austral: Villa O’Higgings. Een militaire ferry onderweg en leuke gesprekken met andere reizigers deed de kleine tocht snel voorbij gaan. Erna nog een 100km en rond 14u bereikten we het eindpunt. Opnieuw een kleine stad met 1 agencia en gelukkig een tankstation. We verblijven in een leuke hostal. Ik lig op een dorm met 5 andere mannen. De meesten hebben de ganse weg afgefietst! 

Sommige wachten hier al meer dan een week voor de boottocht naar de glaciar. Met diepe teleurstelling kreeg ik te horen dat de tour voor zondag volzet was en de volgende pas woensdag is. Maar vastberaden als ik was ging ik om 18u terug en iemand had geannuleerd en IK HEB DE TICKET! 

Patagonia día 1-4

De roadtrip begon maandag (Puerto Montt) Ophalen van de wagen, inkopen doen (vooral brood, water, vis in blik en bananen) en weg waren we. Had gelegen dat de weg niet geasfalteerd was, terwijl we de eerste kilometers toch een goeie weg hadden. Erna werd het opletten met de kiezelsteentjes om geen schade aan de auto te maken. Na een klein uurtje rijden kwamen we uit op de ferry. Opeens is er geen weg meer en sta je aan te schuiven om via de ferry de overkant te bereiken. (La Arena – Puelche)

Het was slechts een half uurtje varen, maar ik zag wel een kleine pinguin zwemmen naast ons. Na de ferry hielden we een kleine lunchbreak ergens in een dorpje aan het water, mijn hometown in Belgie is zeker 3x zo groot. We hoopten de volgende ferry in de stad Hornopiren nog te halen, maar dat was verloren moeite aangezien die enkel om 10u30 smorgens gaat.  

 
Een nachtje blijven was de enige optie. En zoals alle websites en reizigers ons vertellen zijn de prijzen hier dubbel zo hoog als in de rest van Chile. Inbegrepen in de prijs kregen we de dag nadien een goedkoop ontbijt en dan richting ferry. Voor 5u30 lang zaten we in een lounge te schuilen voor de koude wind. Liepen enkel richting dek om even te genieten van het prachtige uitzicht of om dolfijnen te spotten. (Jaaa, ik heb fotos. Maar die staan allemaal op mijn camera) 

  
Na de aankomst in Caleta Gonzalo reden we door richting Parque Pumalin voor een kleine hike. Douglas Thompkins is de eigennaar van dit park en ook oprichter van The North Face (kledingmerk). Vreemd genoeg stierf hij die dag dat we het park bezochten in een kayakaccident op Lago General Carrera in Patagonia. Anyway. Erna reden we verder met het plan te overnachten in Chaiten. Eenmaal daar aangekomen zag deze stad er zo triestig uit dat we doorreden tot aan Puyuhuapi.   

Daar leerde ik aan de ontbijttafel Jana kennen die momenteel via hitch hiking Patagonia verkent. We besloten haar mee te nemen en de twee gasten uit Israel ook. De eerste stop was in Parque Queulat met een 3uurs hike richting viewpoint hanging glacier Ventisquero Colgante. Het plan om erna Enchanted Forest te bezoeken mochten we door de langdurige wegenwerken schrappen. Gelukkig kunnen we nog stoppen op de terugweg. De derde nacht sliepen we in Coihaique.   

  Op dag 4 bezochten we parque nacional Coihaique met een stevige wandeling van 4uur. Omdat de hostal niet fantastisch was besloten we im er geen tweede nacht te blijven en reden naar het stadje Villa Cerro Castillo. Klein gezellig stadje, gelegen op een prachtige locatie tussen de bergen! Omdat het weer te slecht is voor de komende dagen, regelde ik een horsebackride voor volgende week. 

 

 
Opnieuw wegenwerken (slechts 1uur wachten) en erna reden we door tot Puerto Rio Tranquilo. Hier verblijven we de nacht en hopen morgen een tour (Catedral de Marmol) te doen op Lago General Carrera. Jammergenoeg is het weer te slecht voor kayaking, dus zullen we waarschijnlijk kiezen voor een veiligere optie… 

Patagonia

   
    
    
 

Puerto Montt

  
    
Verbleef 2 nachten bij een leuke alleenstaande moeder van twee kinderen. Gabriel en ik waren direct buddies. Kreeg enkele wegenkaarten en veel tips voor de roadtrip van de komende weken. Want morgen vertrek ik met de huurauto richting carretera Austral.  Onderweg stoppen bij natuurparken en dorpjes om dan te kayaken, wandelen, zwemmen, klimmen, paardrijden, vissen or whatever. Het is zonder specifiek plan en dat is het leukste! Aaahja Noorse vriend = reisbuddy. Begrijp niet goed waarom iedereen altijd meer verwacht of denkt?! 

Santiago

De busrit van 25u ging snel voorbij door mijn kompanen naast me. De man (waarvan ik geen naam weet) was van Colombia en we hadden zen gesprek van 1uur waarbij ik hem amper begreep. Ook het Chileense meisje naast me sprak zo snel dat de vertaling in mijn hoofd soms niet mee kon. Uiteindelijk namen we afscheid in de terminal en liep (metro) ik naar het hostal op Plaza de armas. Die terug te vinden is op de 6e verdieping van een appartementsgebouw midden in het  centrum en populaire plein. Ook al deel je de kamer met andere reizigers, het is hier fantastisch. Ondertussen zoveel mensen leren kennen, verhalen gehoord, tips and tricks uitgewisseld, enz. 

Na 3 dagen, vertrek ik morgen  richting Puerto Montt en dan Patagonia in. Een plan heb ik niet concreet. Auto huren? Tent huren? Rechtstreeks naar Puerto Natales? … Vanaf 30 december ben ik terug bereikbaar en dan zal ik jullie wat updaten. Ik wens jullie nu al een zalige Kerst! Xxx 

   
    
    
 

Iquique

  Ik vergat wat fotos te nemen met mijn gsm, dus dit is de enige die ik kan delen. Voelde me net thuis met het horen en zien van de zee. Al waren de golven te gewaarlijk en het water te koud om volledig me te laten onderdompelen. 
Eerlijk gezegd, voelde ik me ook niet goed genoeg om te zwemmen. Werd zaterdagnacht ziek op de bus. OPNIEUW. Op halve krachten kwam ik zonder problemen en met een kleine geldboete het land Bolivia uit. 6u later was ik in Iquique en een echte hostaljacht deed ik niet. Was tevreden met mijn ieniemienie kamertje + wc. 

Deze morgen waren de klachten nog niet beter. Bezocht 2 ziekenhuizen, waaronder een consult met McDreamy (er bestaan knappe mannen in Chile), maar liep gefrustreerd buiten. 50 euro lichter, geen effectieve testen en een flutvoorschriftje voor wat medicatie. De meds uit Belgie die ik meeheb zijn beter volgens google, dus zit ik weer aan de vertrouwde antibiotica. Benieuwd hoelang ik hiermee goed zal zijn.

   
 Na een kleine citytour in Iquique had ik al genoeg van het aantal zwervers en de pipi/kaka geur en kocht een kaartje voor Santiago. Morgen!! Hoe haal ik het in mijn hoofd, maar er zijn 2 toiletten op de bus en het is slechts een rit van 24u. Ik beloof wat meer tijd te nemen voor mezelf in Santiago.