Arequipa is een prachtige stad (zonder straathonden en vuilnis). Koloniale gebouwen uit de tijd dat de Spanjaarden heersten over de stad. Het klooster (nu museum) vond ik een hoogtepunt. Maar toch was ik op zoek naar een uitdaging en besloot te hiken in de Colca Canyon. Indrukwekkend uitzicht met condons die rondvliegen in de canyon. De afdaling duurde ongeveer 3uur, in de hitte. In een dorpje, kleiner dan mijn hometown, kregen we wat rijst met alpacavlees geserveerd. Een nieuwe 2,5liter fles aankopen en weg waren we. De rest van de tocht was Inca-plat = klimmen en afdalen voor de volgende 2,5uur.
Aangekomen op het eindpunt sprongen we het niet-verwarmde zwembad in. En genoten van een 1liter biertje. Vochtbalans op peil houden.
Mijn groepje bestond uit 2 spaanse vrouwen die geen Engels konden/wilden spreken. 1 man uit Catalonië, waarbij zijn Spaans onverstaanbaar was en zijn Engels beperkt. En dan waren er nog 1 Amerikaanse en 3 Britten die allen geen Spaans konden spreken. En dan had je mij, die 4 talen spreekt. Ze waren voor de gids een beetje frustrerend omdat beide groepen verwachtten als eerste de uitleg in hun f*cking taal te krijgen. Met discussie tot gevolg. Uiteindelijk kwam iedereen wel -ondanks taalbarriere- overeen.
Dag 2 vertrokken we om 5u zonder ontbijt aan de beklimming. Het was noh donker en ik zat al in short en topje te wandelen en zweten. Aan de andere kant van de berg kwam de zon langzaam tot we de top bereikten na 2uur. Ik als eerste vrouw van onze groep. Sommige namen een muildier omdat de beklimming te zwaar was. Uiteindelijk loont het, want je ziet continue een prachtig landschap en ook al zit je soms te vloeken op jezelf het is genieten.
Annabel in Bolivia, Chile & Peru 